بریده‌ای از کتاب زندگی های پنهان درون گرایان اثر جن گرانمن

به نظر نمی‌رسید اوضاع هیچ‌وقت بهتر شود. زمانی رسید که کاملا از پا افتادم. نصف شب بیدار می شدم و دیوانه وار گریه می کردم و همه مشکلات خودم و زندگی‌ام را با رایانه تایپ می کردم .دیگر نمی توانستم تحملش کنم. خیلی متفاوت بودم؛ خیلی به هم ریخته .دنیا بسیار شلوغ، پرسروصدا و بی رحم بود. به گمانم بالاخره بیان آزاد و از پیش نیندیشیده‌ی همه‌ی احساسات پنهانی که درونم شکل گرفته بود نجاتم داد.