بریده‌ای از کتاب کارگران دریا اثر ویکتور هوگو

کسی در جایی نوشته است: «فکر ثابت و دائم چون پیچکی است که هر سال یک دور فرو می‌پیچد. هرگاه بخواهیم آن را از جای بکنیم در سال اول موهای سر ما را می‌کند، در سال دوم پوستمان را پاره می‌کند و در سال سوم استخوانمان را می‌شکند و در سال چهارم مغزمان را درمی‌آورد.» ژیلیات در این چهارمین سال بود.