بریده‌ای از کتاب گدار اثر حامد عسکری
1403/4/16
گدار جلد 1
3.7
15
صفحۀ 45
نخل‌ها تشنه بودند. دوازده دقیقه جوی آب را دیرتر بستم. آب باغ سهم مردم بود و دوازده دقیقه بیشتر آمده بود در باغمان. رسیدی و قصه را گفتم. به خیالم خوش‌خدمتی کردم. کشیده‌ای به من خوراندی و گفتی: «این رو زدم که حق الناس یادت نره کره خر!»
نخل‌ها تشنه بودند. دوازده دقیقه جوی آب را دیرتر بستم. آب باغ سهم مردم بود و دوازده دقیقه بیشتر آمده بود در باغمان. رسیدی و قصه را گفتم. به خیالم خوش‌خدمتی کردم. کشیده‌ای به من خوراندی و گفتی: «این رو زدم که حق الناس یادت نره کره خر!»
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.