بریده‌ای از کتاب Mindset اثر CarolS Dweck

Many students study like this: They read the textbook and their class notes. If the material is really hard, they read them again. Or they might try to memorize everything they can, like a vacuum cleaner. That's how the students with the fixed mindset studied. If they did poorly on the test, they concluded that chemistry was not their subject. After all, “I did everything possible, didn't I? Far from it. They would be shocked to find out what students with the growth mindset do. Even I find it remarkable. The students with growth mindset completely took charge of their learning and motivation. Instead of plunging into unthinking memorization of the course material, they said: “I looked for themes and underlying principles across lectures,” and “I went over mistakes until I was certain I understood them. ” They were studying to learn, not just to ace the test. «بسیاری از دانشجوها این‌گونه درس می‌خوانند: کتاب درسی و جزوه‌های کلاسی‌شان را مرور می‌کنند. اگر مطلب واقعاً سخت باشد، دوباره آن‌ها را می‌خوانند. یا شاید سعی کنند هرچه می‌توانند طوطی‌وار حفظ کنند، مثل یک جاروبرقی که همه‌چیز را می‌بلعد. این همان شیوه‌ای بود که دانشجویان با ذهنیت ثابت (fixed mindset) درس می‌خواندند. اگر در امتحان نتیجه‌ی خوبی نمی‌گرفتند، نتیجه می‌گرفتند که «شیمی رشته‌ی من نیست.» بالاخره، «من همه کار ممکن را کردم، مگر نه؟» اما اصلاً چنین نبود. آن‌ها اگر می‌فهمیدند دانشجویان با ذهنیت رشد (growth mindset) چه کارهایی می‌کنند، شگفت‌زده می‌شدند. حتی برای من هم قابل تحسین بود. دانشجویان با ذهنیت رشد کاملاً مسئولیت یادگیری و انگیزه‌ی خود را به عهده گرفته بودند. به جای اینکه بی‌فکر همه‌ی مطالب درس را حفظ کنند، می‌گفتند: «به دنبال الگوها و اصول زیربنایی در میان درس‌ها می‌گشتم» و «اشتباهاتم را آن‌قدر مرور می‌کردم تا مطمئن شوم واقعاً آن‌ها را فهمیده‌ام.» آن‌ها برای یادگیری درس می‌خواندند، نه فقط برای گرفتن نمره‌ی بالا در امتحان.»