بریده‌ای از کتاب فانوس خاطرات گمشده اثر ساناکا هیراگی

"وقتی یه عکس براتون از جایگاه والایی برخورداره، به جای اینکه یه گوشه قایمش کنید، اونو به نمایش می‌ذارید یا میارینش بیرون و همش نگاهش می‌کنید. در نتیجه، چنین عکسایی به سمت فرسودگی می‌رن و پاره می‌شن. خب، در مورد خاطرات هم همین قضیه صدق می‌کنه. یه روز به خودمون میایم و می‌بینیم که هرچقدر یه خاطره برامون مهم‌تر بوده، بارهای متعددی اونو پیش خودمون مرور کردیم. منتها با انجام این کار، جزئیات ماجرا کم‌کم از زیر بار وظایفشون شونه خالی می‌کنن."