بریده‌ای از کتاب هفت جاویدان: باران خاکستر اثر مرجان فولادوند

"گفتی زندگی کوتاه است. راست می‌گویی آوش، زندگی کوتاه‌تر و بسیار بی‌اعتبارتر از آن است که بخواهی به چیزی که دوستش داری پشت کنی، که رهایش کنی تا نابود شوند، درحالی که دستش را به‌سوی تو دراز کرده و کمک می‌خواهد؛ حالا مادرت باشد یا کسی که دوستش داری یا وطنی که در آن زاده شده‌ای..."