بریده‌ای از کتاب بشنو از نی: مروری بر دعای ابوحمزه ثمالی اثر علی صفایی حائری

آنها كه آن جريان را نداشته‌اند و به اين مرحله از وسعت وجودى و به اين آزادى از محدوده‌ها نرسيده‌اند، بر فرض از خلق‌ها و توده‌ها حرف بزنند دروغ مى‌گويند. بر فرض از زن‌ها و مردها از برده‌ها و آزادها از هموطن‌ها و بى‌وطن‌ها از كودك و از بزرگسال حرف بزنند حرف‌هايشان دروغ است. آنها كه از خدا عدول كرده‌اند و از اين نور گذشته‌اند، ديگر ارزش ثابتى نخواهند داشت و جز خود محورى، تكيه‌گاهى نخواهند داشت. با اين خود خواهى سخن از انسان دوستى و حقوق انسان‌ها بيش از يك دروغ و فريب نيست.