بریده‌ای از کتاب قصر آبی اثر لوسی مود مونتگمری

من هیچ‌وقت در زندگی‌ام یک ساعت کامل خوشحال نبودم، هیچ‌وقت. من فقط یک موجود بی‌اهمیت و بی‌هویت بوده‌ام. یادم است یک‌بار جایی خواندم که در زندگی هر زن ساعت مخصوصی وجود دارد که اگر پیدایش کند، تا آخر عمر خوشحال خواهد بود. اگر فقط بتوانم آن یک ساعت را پیدا کنم، با آرامش می‌میرم.