بریده‌ای از کتاب ملکوت اثر بهرام صادقی

اکنون سال‌هاست که روزی ده بار یا بیشتر از خودم می‌پرسم که چرا اشک و فراموشی را از من دریغ داشتند؟ ولی می‌دانم که هیچکس تا کنون چیزی را از من دریغ نداشته‌است، جز خودم و این خود منم که سرآمد و سرور همه تقصیر کارانم.