بریده‌ای از کتاب سباستین: سفرنامه و عکس های کوبا اثر منصور ضابطیان

هر بار که سفر می کنم، بیشتر به این باور می رسم که ریشه ما عمیق تر از آن است که بشود بریدشان و رفت. در سرزمین ما خیلی چیز ها ایده آل نیست. محدودیت ها و مشکلات را می دانم، اما هرچه باشد مال خود ماست. ارث پدرمان است، غمش را فراوان خوردیم اما شادی هم کم ندارد... می مانیم و شادی هایش را زیادتر می کنیم.