بریده‌ای از کتاب آدمیان اثر زویا قلی پور
1403/6/6
3.0
1
صفحۀ 35
دوست خوب من! در جهانی که صداقت و دوستی بی معنا شده، وجودت چنان ارزشمند است که چراغی سوسوزنا از دور دست ها، که به ره گم کرده‌ای در کولاک امید می‌دهد و به نجوا می‌گوید طاقت بیاور، زنده بمان، به رسایی در تنهایی ایمان داشته باش و تسیلم نشو!
دوست خوب من! در جهانی که صداقت و دوستی بی معنا شده، وجودت چنان ارزشمند است که چراغی سوسوزنا از دور دست ها، که به ره گم کرده‌ای در کولاک امید می‌دهد و به نجوا می‌گوید طاقت بیاور، زنده بمان، به رسایی در تنهایی ایمان داشته باش و تسیلم نشو!
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.