بریده‌ای از کتاب نزدیکِ ایده اثر ستاره نوتاج

نمی‌توانم بگویم که برای فکرکردن به کلیسا می‌روم، ولی هر موقع در کلیسا هستم، فکر می‌کنم. درست مثل پیاده‌روی است. وقتی محله را پیاده گز می‌کنی؛ دلیلش این است که می‌دانی به خانه که برگردی، آن را یافته‌ای. مرتب به کلیسا رفتن، با مرتب به یک مکان ثابت دیگر رفتن فرق دارد. سفینه‌ی کلیسایی نوعی وسیله‌ی حمل‌ونقل است که وارونه در هوا ایستاده؛ کف سفینه رو به آسمان و صلیب هم لنگرش: یک سفینه‌ی فضایی حقیقی.