بریده‌ای از کتاب مردی به نام اوه اثر فردریک بکمن

مرگ یک پدیده‌ی منحصر به فرد است. انسان ها طوری زندگی می کنند انگار این پدیده اصلا وجود خارجی ندارد، و با این وجود مرگ یکی از اساسی ترین و مهم ترین دلایلی است که آدمیزاد اصلا زندگی می کند. بعضی از ما به وجود این پدیده زود پی می بریم، به نحوی که عمیق تر، سرسختانه تر و دیوانه وار تر زندگی می کنیم. بعضی ها به وجود دائمی آن نیاز دارند تا اصلا متوجه شوند خلافش چیست. بعضی ها جوری خودشان را با این پدیده مشغول می کنند که مدت ها قبل از این که ورودش را اعلام کند، در اتاق انتظار نشسته اند. همه‌ی ما از مرگ می ترسیم، ولی ترس عده زیادی از آدم ها این است که مرگ سراغ یک نفر دیگر برود. همیشه بزرگ ترین وحشت این است که مرگ ما را جا بگذارد، و ما تنها و بی کس باقی بمانیم.