بریده‌ای از کتاب آینه در آینه (برگزیده شعر) اثر هوشنگ ابتهاج
1403/11/17
صفحۀ 97
سینه این خاکِ خشکِ سوخته حاصل بستر بس جویبار های روان است. در دل گسترده اش، چو ابر گرانبار، اشکِ زلالِ هزار چشمه نهان است.
سینه این خاکِ خشکِ سوخته حاصل بستر بس جویبار های روان است. در دل گسترده اش، چو ابر گرانبار، اشکِ زلالِ هزار چشمه نهان است.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.