بریده‌ای از کتاب تفسیر سوره جمعه اثر سیدعلی خامنه ای
1403/4/26
صفحۀ 5
فلاح یعنی چه؟ یعنی رستن از قید و بندهایی که مثل زنجیری به گردن آدم یا به پای آدم بسته میشوند و آدم را به جهنّم میکشند. همه ی تلاش انسان برای این است: رستن از قید بدی ها، زشتی ها، رستن از شرّ شیطان، رستن از شرّ نفْس امّاره، رستن از دست قدرتهای ظالم،ستن از قید آداب و عادات غلط و شیطانی و جاهلی، رستن از زورگویی و گردن کلفتی ابرقدرت ها؛ فلاح کامل یک انسان. لذا در قرآن میفرماید: قَد اَفلَحَ المُؤمِنون؛721 فقط مؤمنها هستند که فلاح پیدا میکنند؛ بقیّه ی انسانها اسیرند.
فلاح یعنی چه؟ یعنی رستن از قید و بندهایی که مثل زنجیری به گردن آدم یا به پای آدم بسته میشوند و آدم را به جهنّم میکشند. همه ی تلاش انسان برای این است: رستن از قید بدی ها، زشتی ها، رستن از شرّ شیطان، رستن از شرّ نفْس امّاره، رستن از دست قدرتهای ظالم،ستن از قید آداب و عادات غلط و شیطانی و جاهلی، رستن از زورگویی و گردن کلفتی ابرقدرت ها؛ فلاح کامل یک انسان. لذا در قرآن میفرماید: قَد اَفلَحَ المُؤمِنون؛721 فقط مؤمنها هستند که فلاح پیدا میکنند؛ بقیّه ی انسانها اسیرند.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.