بریده‌ای از کتاب کتاب اوهام گوناگون اثر عومور ایکلیم دمیر

وقتی داری در کثافت فرو می‌روی، دلت می‌خواهد بی درنگ آن کثافت را با کسی شریک شوی. راه دیگری ندارد. باید کسی را پیدا کنی که کم و بیش به اندازه‌ی خودت غرق شده باشد. این از همه چیز مهم‌تر است، چون اگر طرف دردش از تو کمتر باشد، حوصله‌ی شنیدن ندارد و اگر از تو دردمندتر باشد،اصلا رویت نمی‌شود چیزی بگویی. پیدا کردن آدمی که بشود با او درد دل کرد، خودش درد دیگر است.