بریدۀ کتاب

آدم و حوا زاری‌کنان دست در دست هم از بهشت خارج می‌شوند؛ در حالی که در این لحظه ((بسم الله الرحمن الرحیم)) بر زبان جاری می‌شود. جبرئیل با شنیدن این کلام به آدم مژده می‌دهد که خداوند بر او رحمت می‌کند؛ اما خداوند دستور می‌دهد آن دو را از بهشت بیرون کنند. او در جواب جبرئیل که می‌گوید:((خداوندا، این دو تو را به اسم رحمان و رحیم خوانده‌اند. پس لطف تو چه می‌شود؟)) می‌گوید:((رحمت من کم نیست. اگر حالا بر او رحم کنم، فقط به یک نفر لطف کرده‌ام. منتظر باش تا در روز قیامت بر هزاران هزار گناهکار رحمت کنم.))