بریدۀ کتاب

از بعد از این اتّفاق بود که هر گاه طاقت کارگری از بی رحمی صاحب کوره که ارباب می خواندنش طاق می شد، به نجوا می گفت : _اللّهمَّ اشغل الظّالمینَ بالظّالمین