بریدۀ کتاب

می‌فرمود: امام «عَيْنُ اللَّهِ النَّاظِرَةُ وَأُذُنُهُ الْوَاعِيَةُ» (چشم بینای خدا و گوش شنوای الهی) است به طوری که حرفهایی را که ما با یکدیگر می‌زنیم، تا از دهان من به گوش شما برسد، لحظاتی زمان می‌برد، اما قبل از رسیدن به گوش شما، به گوش حضرت(عج) می‌رسد و ایشان آن را می شنود. همچنین وقتی شما حرفی میزنید قبل از اینکه به گوش شنونده برسد، حضرت آن را می‌شنود، بلکه قبل از اینکه از دهان گوینده به دو گوش خود گوینده برسد، حضرت(عج) آن را می‌داند و زودتر می‌شنود.