بریده‌ای از کتاب در خنده ی تو جهانی می خندد اثر پیتر لویت
1404/6/10 - 12:03
صفحۀ 61
ما می‌ترسیم، زیرا گمان می‌کنیم وقتی بمیریم، دیگر یک موجودِ انسانی نخواهیم بود. گمان می‌کنیم خاک خواهیم شد، غبار خواهیم شد. به تعبیر دیگر گمان می‌کنیم از وجود انسانی تنزّل خواهیم کرد؛ کاهش خواهیم یافت. اما حقیقت این نیست. ذره‌ای غبار همه‌ی کائنات را در دلِ خود دارد.
ما می‌ترسیم، زیرا گمان می‌کنیم وقتی بمیریم، دیگر یک موجودِ انسانی نخواهیم بود. گمان می‌کنیم خاک خواهیم شد، غبار خواهیم شد. به تعبیر دیگر گمان می‌کنیم از وجود انسانی تنزّل خواهیم کرد؛ کاهش خواهیم یافت. اما حقیقت این نیست. ذره‌ای غبار همه‌ی کائنات را در دلِ خود دارد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.