بریدۀ کتاب

تاریخ‌دان ادوارد پیترز می‌گوید که رومی‌ها در ابتدا فقط بردگان را شکنجه می‌کردند. اما بعدها «شکنجه در موارد خیانت به کشور نسبت به شهروندان آزاد نیز امکان کاربرد یافت، و از قرن سوم به بعد به تدریج کاربرد آن در مورد جرایم متنوع‌تر و طیف گسترده‌ای از افراد به صورت عادی در آمد.» سرانجام همه حکومت‌ها در اروپای غربی در قرون وسطی از شکنجه به عنوان بخشی از فرایند قضایی در مورد شهروندان استفاده کردند. دادگاه‌های تفتیش عقاید همان روش را دنبال می‌کردند.