بریده‌ای از کتاب جزیره‌ی قلب‌ها اثر لائورا ایمای مسینا

کودکی یه روزی دوره‌ش تموم می‌شه و غیبش می‌زنه؛ مغز بچه‌ها دیگه هرگز اینطوری خیال‌پردازی نمی‌کنه، با این شور و اشتیاق اظهار خوشحالی نمی‌کنه یا در مقابل بهترین و بدترین چیزهای دنیا تا این حد از ترس و خوشحالی خشکش نمی‌زنه. ولی دوران کودکی دوران بی‌خبری و ناخودآگاهی نیست. نه نیست! اهمیتش کمتر از دوران بعدی زندگی نیست!