بریده‌ای از کتاب دلایلی برای زنده ماندن: چرا زندگی؟ چرا مرگ نه؟ اثر مت هیگ

حیرت‌زده میشدم که تا چه اندازه، افسردگی و اضطراب با استرس پس از سانحه هم پوشانی دارد. آیا ما افسرده ها هم به نوعی شاهد سانحه بوده‌ایم و از آن خبر نداریم؟ آیا هیاهو و سرعت سرسام آور زندگی مدرن برای مغز غارنشین ما حکم سانحه را دارد؟ آیا من بودم که به بیش از حد نازک‌نارنجی بوده‌ام یا زندگی خودش نوعی جنگ است که مردم از آن بی خبرند؟