بریده‌ای از کتاب آدمیان اثر زویا قلی پور
1403/6/6
3.0
1
صفحۀ 88
زخمهای یکدیگر را مرهم گذاشتیم، التیام یافتند، دردمان کاسته شد اما از هر کدام یادگاری بر جان و روانمان جا مانده است تا یاد آور شود هر خدشه و سایشی بهایی برای توانمند شدن و بلوغمان بود.
زخمهای یکدیگر را مرهم گذاشتیم، التیام یافتند، دردمان کاسته شد اما از هر کدام یادگاری بر جان و روانمان جا مانده است تا یاد آور شود هر خدشه و سایشی بهایی برای توانمند شدن و بلوغمان بود.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.