بریده‌ای از کتاب استغفار راه رهایی از تنگناها اثر حبیب الله فرحزاد

هیهات هیهات یا طاووس، دع عنی حدیث أبی وامی وجدی سخن از پدر و مادر و جدم برای من مگو. خداوند بهشت را برای کسی آفریده که اطاعتش کند و کار نیک انجام دهد، هرچند غلامی حبشی باشد. و دوزخ را برای کسی خلق کرده که او را نافرمانی کند، هرچند آقا زاده ای قرشی باشد. بعد فرمودند: مگر نشنیده ای که خدای متعال می‌فرماید: فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَیْنَهُمْ یَوْمَئِذٍ وَلَا یَتَسَاءَلُونَ؛ [۱] آن گاه که در صور دمیده شود، آن روز میانشان نسبت خویشاوندی نباشد و از حال یکدیگر نپرسند. والله، لا ینفعک غداً إلا تقدمة تقدمها من عمل صالح؛ [۲] به خدا قسم که فردای قیامت هیچ چیز به کار تو نیاید، مگر کار شایسته ای که پیشاپیش میفرستی. ---------- [۱]: سوره مؤمنون، آیه ۱۰۱. [۲]: مناقب آل أبی طالب علیه السلام، ج ۴، ص ۱۵۱؛ بحار الأنوار، ج ۴۶، ص ۸۱ ح ۷۵.