بریدۀ کتاب
1402/9/10
صفحۀ 29
حین قرائت یک متن روایی، ما پنهانی با نویسنده قراردادی می‌بندیم. نویسنده وانمود می‌کند چیزی واقعی را بازگو می‌کند و ما وانمود می‌کنیم حرفش را باور می‌کنیم. دقیقاً مانند کودکان که ضمن به کار بردن ماضی استمراری روایت داستانی شگفت انگیزشان بازی می‌کنند و می‌گویند: "من دزد می‌شوم و تو پلیس." با این وصف هرگونه حکم داستانی، جهانی ممکن را ترسیم می‌کند و بر می‌سازد و تمامی قضاوت های ما در باب حقیقت یا دروغ نه به جهان واقعی بلکه به جهان ممکن آن داستان اشاره خواهند داشت.
حین قرائت یک متن روایی، ما پنهانی با نویسنده قراردادی می‌بندیم. نویسنده وانمود می‌کند چیزی واقعی را بازگو می‌کند و ما وانمود می‌کنیم حرفش را باور می‌کنیم. دقیقاً مانند کودکان که ضمن به کار بردن ماضی استمراری روایت داستانی شگفت انگیزشان بازی می‌کنند و می‌گویند: "من دزد می‌شوم و تو پلیس." با این وصف هرگونه حکم داستانی، جهانی ممکن را ترسیم می‌کند و بر می‌سازد و تمامی قضاوت های ما در باب حقیقت یا دروغ نه به جهان واقعی بلکه به جهان ممکن آن داستان اشاره خواهند داشت.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.