لزومی نمی بینم در این که هر روز به کلیسا بروم و ظرف های نقره را ببوسم و از جیب خود یک مشت دلقک را که بهتر از ما می خورند پروار کنم! آدم می تواند خدا را مانند گذشتگان در جنگلی یا مزرعه ای، یا حتی با نظر کردن به این گنبد اثیری ستایش کند.

اما من برای لذات گذرا و دردهای دیرپا به دنیا آمده بودم. سرنوشت اگر مرا از ورطه ای می رهاند برای این است که در ورطه ای دیگر بیندازد...