هیچ خوب و بدی ابدی نیست.

اگر نمیتوانیم مانند انسان ها زندگی کنیم، لااقل سعی کنیم مانند حیوات زندگی نکنیم

همه مان گاهی درمانده می‌شویم،چه بهتر که هنوز می‌توانیم گریه کنی.

اگر پیش از هر عملی بخواهیم پی آمد های آن را سبک و سنگین کنیم،صادقانه آنهارا بسنجیم،نخست پی آمدهای اولیه، بعد پی آمدهای محتمله،بعد پی آمد های ممکنه،بعد پی آمدهای متصوره، در آن صورت هرگز از اولین فکری که مارا به درنگ واداشت، فراتر نخواهیم رفت.

از جنس بشر میگه: نصفش بی علاقگی و نصفش خبث طینت.