مونتگمری عزیز هر کتابش برای من رنگ و بوی خاص خودش رو داره.
شاید اوایل اینکه تمام اتفاق های داستان تو بیشه ی نقره ای رخ می‌داد و محیطش عوض نمی‌شد برام خسته کننده بود اما از یه جایی به بعد خودم هم مثل پت عاشق بیشه ی نقره ای شدم و نمی‌تونستم اش دل بکنم-البته هنوز هم از توصیفات زیاد اطراف خسته می‌شدم اما انقدر زیبا بودن که نمی‌تونستم ردشون کنم-
شخصیت پت من رو یاد هیچ کدوم از قهرمان های قبلی مونتگمری نمی‌انداخت و جذابیت متفاوتی از آن و امیلی و سارا داشت.دختری که بودن در کنار خانواده اش و از همه مهم تر زندگی تو بیشه ی نقره ای تمام دنیاش بود.دختری که از تغییر می‌ترسید و دلش می‌خواست همه چیز سر جای خودش باشه.
اره و من مثل همیشه از قلم بی نظیر این نویسنده لذت بردم.
نویسنده ای که قلمش برای من یجورایی تراپی عه.برای رها شدن از روزمرگی های خسته کننده ی این روزها.
      

        بعضی اوقات به کتاب فروشی می‌روم و بی هدف بین کتاب ها پرسه می‌زنم
و دنبال کتابی می‌گردم که منو صدا بزنه
و در کمال تعجب همیشه کتاب های خیلی خوبی به پستم می‌خوره
این کتاب هم همینطوری خریدم
و خیلی خیلی ازش خوشم اومد!
اول فکر کردم شاید به سنم نخوره ولی دیدم برای تنوع و دوری از کتاب های ترند و پرسروصدا به چنین کتاب ملایم و آرامش بخشی نیاز داشتم
داستان درباره پسریه که دوست داشت تعطیلات سال نو رو در کنار خانواده اش با آرامش بگذرونه ولی یهو همه چیز با حضور مهمان های قد و نیم قد بهم می‌ریزه
داستان واقعا پیچش جذابی داره و شما تا آخر نمی‌تونین حدس بزنین چی در انتظارتونه
قسمت اخر داستان شاید چیزی نبود که انتظارش رو داشتم ولی از کتاب های دیگه ای که این پلات رو به داستان اضافه کردن خیلی بهتر بود و دوستش داشتم
تصویر سازی های نویسنده هم واقعا دوست داشتم و می‌تونستم حس کنم که کنار شخصیت های داستان نشسته ام،لیوان قهوه ام رو دستم گرفتم و به داستان هایی که تعریف میکنن گوش میدم درحالی که هوا سرده و در پس زمینه صدای سوختن چوب شومینه و بارش برف به گوش میرسه
برای یه حال و هوای زمستونی و تعطیلات عالیه :)
      

        اگه یه کتاب یکم کلیشه ای(عشق قراردادی) و عاشقانه (با وایب کیدراما)برای گذروندن اوقاتتون می‌خواین انتخاب خوبیه
وگرنه با نخوندنش چیزی رو از دست نمیدین
برای من به شخصه خیلی پلات های تکراری داشت و واقعا چیزی چشمم رو نگرفت که بگم "واو چه ایده جدید و نابی" و تقریبا همشون رو قبلا جایی دیده بودم یا کلا صحنه های خیلی معروفی هستن(مثل شب رو از روی اجبار باهم تو یه اتاق بگذرونن و کلی مثال دیگه...)