دن‌براون تو این کتاب هم از شخصیت همیشگی آثارش یعنی رابرت لنگدان استفاده کرده، قهرمان آمریکایی که تو اوضاع بحرانی وارد کارزار میشه و جلوی یه فاجعه رو می‌گیره. 
یک چهارم اول داستان درمورد مباحث فیزیک توضیح داده میشه و روند کندی داره و بعد از اون کمی شتاب می‌گیره. به نظر میرسه که نویسنده تحقیق مفصلی کرده و نتیجه رو کامل تو این داستان گنجونده ولی نیازی به این همه اطلاعات تخصصی نیست به نظر من.
 ایده‌ای هم که نویسنده تو این کتاب بهش می‌پردازه امکان همسو بودن علم و مذهبه. در آخر هم با یه غافلگیری بزرگ مخاطب رو غافلگیر می‌کنه. 
در مجموع راز داوینچی رو قوی‌تری از این کتاب دیدم.
      

        مطالعه این داستان برای هر کسی دلچسب‌ نیست. لازمه که خواننده قبل از رفتن سراغ این کتاب آشنایی مختصری با نمادگرایی و پست‌مدرنیسم داشته باشه، درغیراینصورت بعیده که بتونه با کتاب ارتباط بگیره. 
واقعا کتاب خاصیه، راوی‌ این داستان هیچ اسمی نداره و به خواننده اجازه میده که هر اسمی خودش می‌خواد روش بذاره، در ادامه هم شهری‌ رو معرفی میکنه که طبیعتی رویایی داره و مردمش زبانی مشترک با ببرها دارن. 
و‌ در نهایت من بعد از خوندن این کتاب جوابی برای این سوال:
 «که چه؟»
 پیدا نکردم!
      

        بعد از خوندن اکثر کتاب‌های موراکامی میتونم بگم این رمان عاشقانه‌ترین داستان رو داره، عشقی که   ضربه‌ای روحی و غیرقابل درمان به روح و روان عاشق وارد میکنه. 
اسم کتاب هم مثل بسیاری از آثار موراکامی به یه قطعه موسیقی اشاره داره ولی با کمی تحقیق متوجه شدم که این اسم‌گذاری علت‌ دیگه‌ای هم میتونه داشته باشه: وجود جنگلی به اسم آئوکیگاهارا تو ژاپن به عنوان مقصد نهایی افرادی که از زندگی دست شستن. 
شخصیت‌‌پردازی پویا و غیرمستقیم هم نکته قابل توجه دیگه این کتابه.
      

        یکی دیگه از کتاب‌هایی که فرشته مرگ مجال به پایان رسوندن‌شو به کافکا نداد. یه داستان سوررئال که تو لایه‌های زیرین خودش پیام ناکامی در رسیدن به هدف رو به خواننده میده، تا جایی که باورهای محکم و متفاوت شخصیت اصلی داستان  رو به تغییر میذارن. 
تا حالا ۱۱ فیلم با اقتباس از این کتاب ساخته شده که «قصر» ساخته «مشیل هانکه» موفق‌ترین اون‌ها تو جشنواره‌ها بوده و از صدا و سیما هم پخش شده.
      

        این کتاب پر از لحظات هیجان انگیزه، لحظاتی که برای هر مخاطبی غیر قابل‌ پیش‌بینی و غافلگیرکننده هستن. قصد مقایسه ندارم اما تو بعضی از گره‌های‌ داستان به یاد سکانس‌های تعقیب و گریز سریال فرار از زندان میفتادم و تو قسمت‌هایی که مربوط به‌ حل معماها بود، شخصیت شرلوک هولمز تو ذهنم مجسم می‌شد.
یکی از نقاط قوت داستان اینه که شخصیت‌های منفی و ضدقهرمان به هیچ وجه دست و پا بسته نیستن و تا پای جون برای اون چه که به عنوان دستاورد از ابتدای کار معرفی می‌شه می‌جنگن.
و نکته آخر تسلط نویسنده به مسائل مذهبی (مسیحی) و ابهاماتیه که ما ازشون بی‌اطلاعیم و احتمالا پیروان اون دین باهاشون آشنایی دارن؛ در حقیقت دن‌براون تاریخچه نسبتا کاملی از این دین بیان می‌کنه و بعد از طریق برخی نماد‌ها به دنبال رمزگشایی از آثار به جا مونده از داوینچی در مورد مسیحیته.
      

        مدت‌ها بود که قصد دیدن مجموعه فیلم‌های هری پاترو داشتم ولی همیشه این کارو به بعد از مطالعه کتاب‌هاش موکول میکردم. بالاخره قدم اولو‌ برداشتم و این کتابو بصورت صوتی گوش دادم بعد بلافاصله فیلم‌شو دیدم و رفتم سراغ جلد دوم. 
این کتاب داستان پرتعلیقی داره و به افرادی که به ژانر فانتزی علاقه دارن توصیه میشه؛ هر چند به نظرم اگه‌ تو سنین نوجوانی مطالعه‌ش می‌کردم لذت بیشتری برام داشت.