کتاب نسبت به جلد اولش داستان جالب تر و پر کشش تری داشت با توجه به اینکه افراد جدیدی از جمله پسر عموی شن و اوناگ استارکرست وراد داستان شدن و ما شخصیتشونو شناختیم.همچنین به این دلیل که داستان در چند فضای مختلف از جمله قصر،کویر و پادشاهی گورا پیش میرفت و فضا سازی داستان هم قوی بود ،داستان خسته کننده نمیشد.
قلم نویسنده ها نسبت به فصل یک کمی بهتر شده بود ولی اونقدر محسوس نبود که بتونم یه نکته ی مثبت در نظرش بگیرم.
توی این فصل با شخصیت الریک کمی بیشتر آشنا شدیم که باید بگم شخصیتش کلیشه ایی بود.همون کلیشه ی "در ظاهر سرد و مغرور و از خود راضی ولی در باطن احساساتی و با قلب مهربونی که غم بزرگی داره".
همچنین طریقه ی رفتار رن و الریک باهمدیگه هم کلیشه بود.
در کنار اینها مرگ بانبا غیر منتظره بود.ازونجایی که بخش هایی از کتاب که کم هم نبودن کلیشه ایی پیش میرفتن،منتظر بودم که رن بانبا رو نجات بده ولی اینطور پیش نرفت.فکر کنم هدف نویسنده ها از این کار خنثی کردن بقیه ی کلیشه هایی بود که توی داستان به کار برده بودن.
همچنین پادشاهی کویر هم بخش جذابی از داستان رو تشکیل میداد.
در کل،این فصل از فصل اول بهتر بود.به نظرم ارزش خوندن داره و یه کتابیه که میتونی بهش بگی"جالب".
      

        درباره ی این کتاب اگر بخوام به طور کلی یه چیزی بگم میتونم بگم که ارزش "یکبار" خوندن رو داره.
داستان جالبی داره و باعث میشه آدم ادامه بده تا تهشو بفهمه،اما قلم نویسنده ش ضعیفه.اونقدری که باید احساسات رو خوب منتقل نمیکنه و به نظرم این برای یه کتاب فانتزی که رومنس هم داره،یه ضعفه که نمیشه ازش چشم پوشی کرد.
داستانش کمی کلیشه ایی بود،با توجه به اینکه عموما جادوگر ها نحس دیده میشن.همچنین اون تضادی که اغلب بین دو قلو ها هست.
فضا سازیش" نسبتا "خوب بود.
در کل به نظر من،کتابی نیست که بتونی بگی"اگر نخونی ضرر کردی".
ارزش "یکبار "خوندن رو داره ولی اگر نخونی هم چیز خاصی رو از دست نمیدی.