داستان جالبی داشت... صرفا داستان. عمق خاصی نداره... کتاب کلا ۱۰۰ صفحه هست و در کل سرگرم کنندس...  سیر داستانی نسبتا ساده ای داشت و آخرش اوج گرفت و تموم شد. به عنوان کتاب خون آشامی ایرانی نوجوان بدک نیست... هرچند توصیف های نویسنده شدیداً گیج کنندس و یک سری از دیالوگ ها بشدت تکرار میشه.  
و اینکه خون آشام های این کتاب چندان خون آشام نیستن... بیشتر شبیه جن و پری هستن. یعنی تبدیل شدن رو که مثل زامبی تبدیل میشن. صداشون هم جیر جیر توصیف شده و جیغ میزنن؟ عجب.
در کل حرف خاصی راجع بهش ندارم. داستان چندان پر جزئیاتی نیست ولی در نوع خودش خوبه... و الان تازه میفهمم آخر کتاب قبلی چی شد
هشدار اسپویل:
.
.
.
.
.
.
.
همش برام سوال بود رفتار اون دختره چی بود آخر کتاب... نکو اونم تازه داشته تبدیل می‌شده...
.
.

پایان اسپویل
      

        کتاب کوتاهی بود. داستان سرراستی داشت و هیجان نسبتا خوبی داشت. ولی نکته مثبت دیگری نداشت. پیچش داستانی خاصی نداشت و همه چیز نسبتا سر راست بود. و اینکه مشکل نویسنده با اسم داشتن شخصیت اصلی و توصیفات شفاف رو نمی فهمم
⚠️اسپویل
.
.



.
. 
چقدر سر اون دختره حرس خوردم... خو لامصب چشماش قرمزه و قوی هم هست دیگه از این واضح تر؟
و اینکه فقط راجع به قضیه اون کسی که تو خونه بوده و و البته اینکه آرش چی شد کنجکاوم... یکم جالب بود 
      

        کتابی که تا اونجا که من تحقیق کردم اصلا رسمی و چاپ شده نیست و در واقع داستان های کوتاهی هست که دارن شان نوشته و منتشر کرده( خدا میدونه از سال  انتشارش داستان دیگه ای منتشر شده از دارن یا نه)
در کل برای طرفداران مجموعه حماسه حماسه دارن شان می‌تونه جذاب باشه...
۷ داستان کوتاه که برای منی که طرفدار دارن هستم خواندنش لذت بخشه. اشاراتی که به بخش مختلف داستان میشه٬ روایات مختلف و در کل جالب بود. مخصوصا داستان آخر...
عکس های کتاب هم فکر میکنم از مانگا برداشته نشر برج...
جالبه که مترجم آخر کتاب راجع به همه داستان ها توضیح کوتاهی میده که چی به چیه...
در کل برای من لذت بخش بود ولی در کل کتاب پیشنهاد کردنی نیست و این نمره دادن رو سخت می‌کنه... منو ببخش دارن!
      

        بعد از خوندن همه کتاب های چاپ شده دارن داخل ایران( به جز زامبی و آرچیبالد لاکس که کامل نیستن و داستان های کوتاه که رسمی نیست اصلاً) نوبت بانوی سایه ها بود‌‌... لعنت بهت دارن!
شخصیت پردازی ها واقعا خوب بود. شخصیت ها هرچند کم‌ترین توصیف چهره رو داشتن که سبک دارن شانه ولی ویژگی ها و رفتارهای مخصوص به خودشون داشتن.
فضا سازی خوب بود و هرچند داستان در یک مکان واقعی بود ولی توصیفات خوب بودن.
واقعا دوستش داشتم و لذت بردم 
پلات توییست های خوب و غیر قابل حدسی هم داشت . با اینکه تو بقیه آثار دارن هم چنین پیچش هایی هست و انتظار داشتم ولی واقعا غیر قابل حدس زدن بود
نسبت به آثار نوجوانش طبیعتاً تخیل دارن آنقدر ها افسار گسیخته نیست ولی همچنان سبک نوشتاری خودش رو داره... چقدر من این بشر رو دوست دارم...
و اینکه ترجمه خوبی هم داشت و سانسور ها رو خوب می رسوند( مقایسه کردم )
🟥هشدار اسپویل 
من آخر فصل ۱۸ رفتم و بخاطر مشکلات خواب و خستگی یک مدت نتونستم بخونم... ولی داستانی که انگار تموم شد یهو چجوری پیچید... گرگوری اصلا جزو شخصیت های اصلی هم نبود و یکهو فهمیدیم اصلا پایه گذاری داستان با گرگوری بوده. سال ها تلاش تا این اتفاقات رقم بخوره!
نمیدونم سال ۲۰۱۲ بساط هم ج... چجوری بوده و این بخاطر فروش بیشتر بوده یا نه ولی اول فکر کردم اضافی اما واقعا نیاز بود. چه برای عمیق تر نشون دادن رابطه گرگوری با مادرش و چه اینکه اد چجوری متوجه داستان بشه. اگر گرگوری اینجوری نبود باید یک دختر از آندیانا وجود می داشت که هیچ جوره منطقی نبود... و اینکه پایان داستان... به عنوان کسی که کتاب های دارن رو خونده کنار اومدم که پایان باید شوکه کننده و غم انگیز باشه اما حیف که به قول خود دارن خداحافظی هیچ وقت آسون نیست ( فکر کنم سرزمین اشباح جلد اول)

      

        داستان جذاب و سرگرم کننده. پیام های ارزشمند در پس روایت. ترس( هیجان). قلم گیرای نویسنده. دلایلی هستن که خوندن این مجموعه رو ارزشمند می‌کنه. درسته خیلی کم در توصیف فضا ضعف دیده میشه اما لذتی که در همراه شدن با شخصیت های این کتاب هست کاملا میچربه به این ضعف های اندک.
در یک کلام لذت بردم.
      

        جلد آخر به شکلی بود که می‌خوام چشمم رو به توصیف های فضا که کمی ضعیف بودند ببندم. هم چنین مقدار بسیار کم مسایل غیر منطقی را هم ندید میگیرم. شاید نویسنده فراموش کرده باشد :) . انتقال احساسات به خوبی انجام میشه. خشونت در چنین دنیایی نیازه و نویسنده به اندازه استفاده می‌کنه. برخی شخصیت ها که مهم نیستن ممکنه بعد از چند صفحه فراموش بشن ولی بقیه شخصیت ها واقعا دوست داشتنی و شاید به یاد موندنی بودن...  . داستانک های هم وجود دارن که راجع به گذشته هستن و چقدر جذاب بودن.پیامی که نویسنده میخواد منتقل کنه واقعا واضح و قابل درکه در حالی که کل کتاب حول محور این پیام نیست... . ایکاش بیشتر نوجوان ها این کتاب را بخوانند...  . کتابی که خیلی به درد این روز های ما میخوره...
🟥 از اینجا به بعد شامل اسپویل...

.
.



.
.
.
حقیقتش اوایل کتاب یکم رفت روی مخم... چطوری به ذهن هیچ کس نرسید شیده انگشتشو قطع کنه... نویسنده می‌تونست سر جمع دو تا جمله اضافه کنه و این قضیه رو منطقی کنه و نکرد...
حقیقتش من هر جلد منتظر بودم نویسنده شروع کنه به کشتن افراد مختلف اما نکرد... . آخر سر توی قلعه شروع کرد... . داشتم به خودم میگفتم نمیتونه غم انگیز باشه که رسید به مرگ خسرو و بعد برگشتش و .... جالب بود. هرچند نویسنده هیچ توضیحی نداد که مهرو اون پودر از کجا آورده بود...  و اینکه سنجام گفته بود گورشاه رو فقط یکی از نزدیکانش می‌تونست بکشه و روح سارینه هم تو وجود مهرو بود... جالب بود 
در کل لذت بخش و دوست داشتنی بود

      

        با یک گل بهار نمیشه... 
داستان هنوز ادامه داره.  درسته دیگه خیلی خبری از  اون حس و حال ترس کتاب اول نیست اما هنوز هم رگه هایی از اون دیده میشه. هر چه جلوتر می‌ره شخصیت ها قابل لمس تر میشن ‌. در کنار داستان دوست داشتنی و پیام های اخلاقی که واقعا نیاز جامعه ماست  باید اشاره ای کرد به به کنایه هایی که نویسنده به وضعیت حال ما میزنه... لذت بردم... 
      

        این جلد از همون اول ضرباهنگ خوبی داشت. پشت سر هم اتفاقات مختلفی میفتاد که جذابیت داستان رو حفظ می کرد. مدام شاهد کنش و واکنش بودیم و دستان خوب پیش می‌رفت.ه‍مه چیز خوب بود. حتی به نظر من اون فضای سنگین و خشنی که چنین داستانی نیاز داره داخل این جلد پررنگ شد. هرچند چند تا مشکل کوچک وجود داره... . یکیش اینه که اسم های توی کتاب واقعا به یاد نمی‌مونه. نمی‌دونم شاید مشکل از من باشه اما به هر حال من یکی واقعا با این موضوع مشکل داشتم. مشکل دیگه هم توصیفات نویسنده بود که بعضی وقت ها به معنی واقعی کلمه گیج کننده می شدن.
🛑🛑از اینجا به بعد شامل اسپویل هست!!
.
.
.
همه چیز در کل خوب بود. فقط اینکه به غیر از دو تا مرگ آخر  یعنی شارون و ریحان واکنش شخصیت اصلی خیلی کمرنگ بود.اینجوری بود که یارو مرد ؟ به درک. فقط توصیف می کرد. بعضی وقتا داستان جوریه که انگار شخصیت اصلی نیما هست و کسی که داستان از دیدش روایت می‌شه صرفا راوی هست که به شکل اول شخص داستان رو تعریف می کنه.
و اینکه اگر میشه یکی ربط اون آدمی که می‌ره خیمه قیماز پناه میگیره و رو بدنش حرف های یک خط نوشته شده بود و اون نوشته های توی دل کوه رو به ناک ها به من بگه... اگه اون هم ناک بودن که به گفته نویسنده پوزه شبیه کفتار داشته که خیلی ضایع هست... شاید هم من این بخش رو نفهمیدم...

.
.
.
.
.
.
.
🛑پایان اسپویل 
در کل داستان جالبی داشت و خوشم اومد.  برای امتیاز بنظرم ۳/۵ کم و ۴ زیاده... ولی چون چاره ای نیست و منم دست و دلبازم توی نمره همون ۴ میدم...
امیدوارم داستان همین روند خوب و غافلگیر کننده رو تا جلد آخر ادامه بده...
      

        امیدوارم جوانان زیادی این کتاب را بخوانند. نه بخاطر این که روایت سریع و جذابه. نه به این خاطر که داستان خوب و سرگرم کننده ای داره.نه بخاطر ایرانی بودن نویسنده و اینکه قلمش برای من ایرانی قابل درکه. نه چون میشه از تکراری بودن چند دیالوگ دیالوگ چشم پوشی کرد. چون این داستان درس همدلیه.که اگه کسی مشکلی داره باید بهش کم کنیم وگرنه ممکنه گریبانگیر خود ما بشه.
🛑از اینجا به بعد ممکنه داستان رو فاش کنه!
داستان واقعا قابل درکه. این موضوع که دشمنی هست که اگر همه متحد بشن میتونن شکستش بدن ولی هر پادشاه چون به تنهایی ازش می‌ترسه حاظر نیست باهاش در بیفته رو ما در زمان حال هم میبینیم.
در کل داستان داره جالب میشه. ولی بنظرم همه این ها مقدمه چینی برای نبرد بوده. واقعا نمی‌دونم چجوری میخواد دو تا کتاب دیگه هم ادامه بده. امیدوارم خراب نکنه و از پتانسیل داستان بهره کافی برده بشه...

      

        فصل اول را چند ماه قبل خوندم تو ذهنم گفتم که این چرا کلا داره راجع به کتاب قبلی ) مجموعه خون آشام حرف می زنه؟ بیخیالش شدم تا اینکه دو سه روز پیش دوباره شروع کردم و بنظرم حتی کار جالبی بود و من رو برای خوندن مجموعه خون آشام هم کنجکاو کرد داستان سرگرم کننده و شاید جذاب بود مخصوصا در نیمه دوم کتاب و فصلهای آخر داستان جالب بود اما بعضی کلمه ها و دیالوگ ها اضافه بودن و تعدادی انگشت شمار ( حتی کمتر از توصیفات گیج کننده بود بزرگترین مشکل هم شاید بیش از حد بودن این مسئله بود که بیشتر شخصیت ها حرفشون رو کامل نمی زدند و یکی باید بهشون یاد آوری میکرد این مورد رو شاید بزاریم به حساب سبک نویسنده کتاب دیگر چی از ایشون نخوندم در کل مقدمه خوبی برای مجموعه بود و امیدوارم در ادامه پتانسیل های موجود در داستان استفاده خوبی بشه.