در آن جا همه آن‌طور بودند.تمام عمر به افتخارات اصل‌ و نسب خود فخر می فروختند،به آثار باستانی شهر،به ارزش آن‌ها که یادگارهایی بود از،قهرمانی و زیبایی،ولی،نسبت به موریانه هایی که زمان را می جویدند،کور بودند.

هر یک از ما با سلول‌هایی خاص خودمان آفریده شده ایم و آن‌هایی‌ که به منظور خاصی،شایسته یا ناشایسته، ارادی یا به جبر، استفاده نمی شوند،خاک می شوند و برای ابد از بین می روند.

میل ما به شک کردن ممکن است درست به همین شدت به وسیله این احساس درونی تضعیف شود که رسوم اجتماعی حتما پایه واساس درستی دارند،حتی اگر دقیقا ندانیم این پایه و اساس چیست،زیرا بسیاری از مردم مدتی طولانی به آن ها پایبند بوده اند.نامعقول به نظر می رسد که جامعه ما به شدت در عقایدش دچار اشتباه باشد و فقط ما از این امر آگاه باشیم.ما شک های خود را فرو می خوریم و ازگلّه پیروی می کنیم،زیرا نمی توانیم خود را پیشگام درک حقتیق دشواری بدانیم که پیش از این ناشناخته بوده است.