از کتابی با همچین اسمی انتظار بیشتری داشتم. کوتاه بود و به نظرم بعضی جاها توضیحات اضافی داشت.
 کتاب دو قسمت داره قسمت اول سخنرانی پما چدرن در دانشگاهی هست که اسمش در خاطرم نیست؛ قسمت دوم که حدود هفتاد درصد کتاب رو تشکیل میده مصاحبه تمی سایمون با پما چدرن هست.
 خوندنش برای من وقت تلف کردن نبود؛ یادآوریِ چگونگیِ برخورد با مشکلات و شکست ها و احساسات منفی و گذر از اون ها.
      

        اولین کتاب جنایی و معمایی که خوندم.
 تا اواسط کتاب، داستان حوصله سر بر پیش میرفت بعدش اتفاقات سریع تر شدن. در کل، داستان کند جلو میره.
 اینطوری نیست که نشه حدس زد که قاتل چه کسی هست. خیلی پیچیده نبود. 
خوندنش به عنوان اولین کتاب جنایی تجربه ی جالبی بود؛ در آینده، باز هم از این نویسنده میخونم.