یکی از ژانرهای سینمایی که از ابتدا تا اکنون طرفداران زیادی داشته ژانر فیلم¬های تاریخی است. جادوی سینما باعث شد تا مخاطب با جلوه¬های نادیده¬ای از تاریخ مواجه شده و به وسیله پرده جادویی به اعصار گذشته سفر کند. اما چرا برای معرفی یک کتاب تاریخی از تصویر و سینما شروع کردیم؟ چون کتاب «پس از بیست سال» یک کتاب کاملاً تصویری است. تا اندازه¬ای که هنگام خواندن کتاب گویا در حال خواندن فیلم-نامه¬ای هستیم که توضیحات مربوط به حرکات دوربین و توضیحات صحنه¬ از آن حذف شده. صحنه¬پردازی، حرکت و پویایی در داستان و داشتن جلوه تصویری از نقاط قوت یک اثر به شمار می¬روند که سلمان کدیور در اولین رمان خود به خوبی از عهده آن و ترفندهای آن برآمده است. پیش از این اشاره کردیم که داستان درباره جنگ صفین است. اما در واقع تنها بخشی از این کتاب به جنگ صفین پرداخته. نویسنده برای رسیدن به جنگ صفین  بیش از چهارصد صفحه داستان¬پردازی کرده و زمینه را برای ورود به سرزمین صفین آماده کرده است. شخصیت اصلی داستان جوانی است به نام سلیم¬بن¬هشام که فرزند یکی از بزرگان و فرماندهان سپاه معاویه است. او به درخواست پدر لباس رزم می¬پوشد و با پیوستن به سپاه شام در جنگ با رومیان، پیروزی¬¬های بزرگی به دست می¬آورد. در ابتدا  به نظر می¬رسد که قرار است ما داستان را از منظر نگاه سلیم نظاره کنیم. اما سلمان کدیور برای روایت این داستان، زاویه دید دانای کل را انتخاب کرده است. یکی از ویژگی¬های این زاویه دید این است که به همه جا سرک کشیده و تمام ناگفته¬ها را روایت می¬کند. همین سرک کشیدن¬ها از سویی باعث اطناب در داستان¬گویی می¬شود و از سویی دیگر تعلیق کار را کمرنگ می¬کند. به علاوه اینکه حس همذات¬پنداری نیز در این زاویه دید به کمترین حد خود می¬رسد. 
        

          رمانی که نمیتوانی یک نفس پایش بنشینی. بغض ،خشم،تردید و شک امانت را میبرد و مجبور میشوی کتاب را کنار بگذاری،قدم بزنی،چندین بار نفس عمیق بکشی و بارها پیش می آید از خودت و حتی دیگران میپرسی: یعنی ماهم اینگونه ایم؟ اینقدر نمک به حرام؟اینقدر فراموشکار ؟یعنی ما هم ممکن است رنگ عوض کنیم؟آخر چطور می شود؟!...بعد هزاران البته و اما و اگر در ذهنت می آید که خیالت را تخت کند که بدانی جایگاهت خوب است و قائم، اما همان لحظه به این می اندیشی که شاید تمام نااهلان هم روزی همینقدر به خود و خوب بودنشان ایمان داشتن! و این داستان تکراری بهت و باور است تا پایان کتاب...
نویسنده با تمام ظرافت های ادبی و حفظ امانت در تاریخ شما را به نبرد با نفسانیات می کشاند، شما را در کشاکش حوادث تلخ و شیرین،در باریک ترین مرز میان ظلم و عدل،ایمان‌ و‌ کفر همراه میکند،هر آینه  از خود میپرسید اگر من بودم چه میکردم ؟!....و در پایان ما را با حقیقت تلخ بندگی ابلیس درون تنها میگذارد ...

و به راستی اینک ماییم و وحشت دنیای بی علی ....
        

          از این زمان که حسین بر فرعون و قارون و باعورای عصر خویش چون تمام پیامبران شورید، تا آن روز که قیامت سربرسد، هرکس در هرجای جهان بر زر و زور و تزویر بشورد، پرچم حسین را برافراشته خواهد کرد.


" سلمان کدیور / پس از بیست سال "


یک کتاب عالی که خوندنش رو به همه توصیه میکنم.
        

          این رمان درسته که در شب عاشورا رخ میده اما گردش به عقبی است برای علت به وجود آمدن کربلا. در واقع نویسنده حال و روزگار مردان انقلابی صدر اسلام رو برای ما شرح میده و اینکه چی شده که اسلام از مسیر اصلیش خارج شده. با وجود حجم زیاد کتاب اما بشدت شیرین و روان و جذاب هستش.
        

          با این کتاب می فهمید که جنگ رسانه ای فقط متعلق به زمان ما و تکنولوژی امروز نیست قدمت تاریخی داره ، کتاب یک تاریخ نگاری عاشقانه و پرکشش است برای کسانی که علاقه به تاریخ صدراسلام دارند ولی حوصله متون تاریخی را ندارند.
        

          خیلی خیلی خواندنی و قابل تفکر و جذاب و قشنگ...
این کتاب یک داستان عاشقانه از سلیم و راحیله که در زمان امام علی و معاویه در خلال جنگ صفین به تصویر کشیده شده و تا عاشورا ادامه پیدا میکنه...
با این داستان خیلی قشنگ، پاسخ خیلی از سوالات داده میشود.
از ابوذر و اشتر و عمار یاسر و تا سلیم و راحیل و حورا و هلال و قدسیا
خیلی دوستش داشتم ...
        

          .
#پس_از_بیست_سال 
چقدر این محرم به من یاد داد و جمله معروف خودم را به خودم متذکر شد 
برای رخ دادن یک واقعه به قدم های پیشینش بنگر و نباید یادم برود که همه چیز در این عالم بهم متصل است 
کتاب یک رمان تاریخی است و از اواخر خلافت عثمان همراهت می کند و می کشاند تو را به بعد از واقعه کربلا. آنجا رهایت می کند و می گوید پیاده و با کمی تامل جلو برو هر آنچه دیده ای را باز خواهی دید 
من حقیقتا رها شدم بعد از اتمامش ساعت ها قدم زدم و به خدعه ها و نیرنگ ها،فتنه ها و فریب ها که حقی را ناحق می کنند  اندیشیدم، به این فکر کردم که چقدر شخصیت ها در تاریخ تکرار می شوند چقدر اصلا آشنایند گرچه نویسنده اضافه کرده است که عبرت نگرفتن باعث تکراری شدنشان می شود و گاهی نتیجه تکرار  میچکاند اشک هایت را
 انگار این تکراری های عبرت گرفته و نگرفته را بارها دیدیمشان.
چقدر داریم اشعث ها،زید ها و ماریه هایی که به خاطر حسادت برای خود و اطرافیانشان دردسر ساخته اند 
چقدر داریم هشام ها و ذوالکلاع هایی که دیر فهمیدند به بی راهه رفته اند و آثار رفتار اشتباهشان تا سالها باقی ماند 
چقدر سلیم و راحیل و حورا داریم که از دل سخت ترین شرایط 
بهترین ها را برگزیدند 
چقدر ابوذر و عمار داریم که با وجود امتحان های فراوان باز در مسیر حق ثابت قدم ایستادند 
گاهی اشتر و مختار می شویم مسیر را درست می رویم و گاهی هر چند کم وکوتاه اشتباه کرده ایم اما سریعا اصلاح می کنیم 
و گاهی طلحه و زبیر درونمان مدام در خوب و بد تغییر می کند 
گاهی نیز  مسیر غلط طی کرده ایم پر از اشتباه اما سر اولین دور برگردان دور میزنیم به سمت حق 
وگاهی همچون عمر وعاص و معاویه تا انتها در فریب و سیاهی غرق میشویم و همچون سیاه چالی جاذبه داریم 
گاهی هم با سکوت با حمایت با کنارگیری ظلم کرده ایم و این ظلم تا ابد میچسبد بیخ گلویمان
ولی دردناک ترین حالت آن موقعی است که شمر باشی در نور و راستی حرکت کنی ولی تصمیم بگیری به نور پشت کنی و در ظلمت ترین مسیر قدم برداری. در صفین که از سخت ترین جنگ های مولاست، دوشادوش علی رزم کنی و در کربلا سر پسرش را از تن جدا...

برای حق بجنگ حتی به قیمت جان وگرنه روزی به قیمت باطل تباه خواهی شد 

امام سجاد(ع):
خدایا به توپناه می‌برم از اینکه باطل را بر حق ترجیح دهم 

سوره نحل -آیه ۳۶
در زمین سیروگردش کنید تا ببینید که عاقبت تکذیب گران چگونه بود؟

کتاب ۷۵۱ صفحه است.نترسید و بخوانید.خودش بلد است چطور همراهتان کند که خسته نشوید قصه،تاریخ و گاهی روضه است
        

          یک اثر عالی و جذاب. روایت رمان گونه تاریخی بزرگ
        

          یک رمان تاریخی جذاب عاشقانه مناسب شیعه و سنی

من این کتاب را در دو مرحله خواندم. یک بار دی ماه سال قبل که در همان پنجاه صفحه نخست گذاشتمش کنار، یک بار هم در تعطیلات عید که نمک گیر قلم و محتوایش شدم و نه این که بخوانمش، ذره ذره نوشیدمش. عالی عالی عالی
نویسنده انصاف ورزی تاریخی را رعایت کرده است و شخصیت ها را به درستی در اطراف امیرالمومنین چیده است. در لابلای حوادث تاریخی شخصیت اصلی داستان را به پیش میبرد، به گونه ای که فکر می کنی اگر تو هم به جای او بودی همین کارها را میکردی.

آقای کدیور قلمت مانا
        

          وقتی کتابهایی مثل این را می‌خوانم، هی بیشتر و بیشتر متوجه می‌شوم که رمان و ادبیات چه کارکرد خارق‌العاده‌ای دارند! می‌توانند همه آن چیزهایی را که پیش از این هم می‌دانستی، برایت تبدیل به تصویر و احساس کنند. برایت روی روایتهای تاریخی صدا و حرکت و بو و رنگ می‌گذارند. تاریخ زنده می‌شود! جوری که انگار وسط صفین با مالک اشتر بوده‌ای، در افتتاح کاخ سبز پشت سر معاویه بوده‌ای، در ربذه شاهد آخرین نفس‌های ابوذر بوده‌ای... معجزه کلمات است این!
        

          بعضی کتاب ها رو باید هر روز خوند
هر لحظه....
بعضی کتاب هارو باید فریاد کشید! 
پس از بیست سال انقلابیِ درون انسان
آتشِ خاموش نشدنی
تشنگیِ بدون سیراب شدن
ابوذر: ستمگران حکومت خود را بر جهل،ترس و عادات مردم بنا می کنند.
آیا نمی بینی که چگونه ثروتمندان را به ارضای شهوات و مفلسان را به سیر کردن شکم هایشان مشغول ساخته تا به جز این اندیشه دیگری نداشته باشند؟ 

و در این میان آنان که هوشیار شوند را با سلاح ترس  خاموش می نمایند؟ ترس از دست دادن جان و مال و آبرو!

"و سخت تر از این ها عادت است،وقتی مردم ستمبری خود را و ستمگری حاکمان را بپذیرند و به آن خو بگیرند،جهل و ترس را شاید علاجی باشد اما عادت را هرگز"

#پس_از_بیست_سال
#عدالت
#اسلام
#ظلم
        

          نگاه متفاوت به اسلام و مقوله انتظار بخصوص در جامعه بعد از پیامبر جذابیت داستان رو به شدت بالا برده 
اما جزئیات نگاریِ افراطیِ نویسنده مقداری باعثِ فرسایش و خستگیِ ذهنِ...!!

اما  برشی از کتاب که برام جذاب بود

_کار تمام است.همه از خرد و کلان عالم و عامی مورخ و جنگجو به پیروزیشان اطمینان دارند چه می کنی؟!به چه دل خوش کرده ای؟به آیاتی که بنی اسرائیل در دو هزاره خوانده و سینه به سینه و گوش به گوش نشر داده؟چرا آنچه داری رو نمی کنی؟!
حام لبخند می زند.
_از بابت عقب بودن من ناراحتی؟!نکند تو هم هوس مسلمان شدن کرده ای؟
اخطب اخمو تر از قبل می گوید: به یقین دوست دارم شکست بخوری تا هوای مسلمانی از سرت بپرد، ولی شرطش این است که جلسه با بزرگان سورا و حجاز را به بازی نگیری.می دانی چه می گویند؟آن قدر استدلال هایت را سبک می شمارند که شک دارند واقعا بخاطر موعود به این جا آمده باشی.
_منظورت چیست؟
_یادت رفته حجاز را؟در این اوضاع آماده باش سپاه سرو کله ات از حجاز از سرزمین مسلمانان پیدا شده و حرف های تکراری می زنی به نظر خودت مشکوک نیستی؟انتظار داری پشت سرت چه بگویند؟
👈از صبح تا حالا برایشان خط به خط تنخ خوانده ام، ولی آن ها بی دلیل ایراد پشت ایراد گرفته اند.می خواهی چه را واسطه کنم؟
"اگر سخن خدا کاری پیش نبرد، سخنان بنده اش به جایی می رسد؟"