| کتاب تهوع اثر ژان‌پل‌سارتر 
اولین کتابی که از سارتر خوندم. شروع خوبی داشت و قطعا همه‌ی آدم‌ها با گوشه‌ای از این کتاب همزادپنداری می‌کند،مگه کسی هست که به وجود فکر نکرده باشه؟
داستان یه مرد با زندگی تاسف‌برانگیز،یه مرد که در وجود خودش شک میکنه،یادش میره کی بود و یا کی هست.
شخصیت‌پردازی قوی بود به سیاهی‌لشکر‌ها به اندازه کافی توجه میکرد و روی شخصیت اصلی هم تمرکز میکرد،توصیف شخصیت‌ها زیاد از حد نبود و هر شخصیت اطلاعات کافی به خواننده میداد،فضاسازی مثل داستان بارِ سنگین و گاهاً منفی داشت،همه‌ی داستان در نظر من تیره بود اما تیرگی زیبا،تیرگی مثل تیرگی آسمون،به همون اندازه لذت‌‌بخش اما غمگین.
محتوا و روال داستان بی‌نظیر بود،نثر گاهی اوقات سنگین می‌شد اما با چندبار خوندن می‌شد فهمید.
کتاب به شدت فلسفی و برای بارها عمیق بود،به امید دیدار تا کتاب بعدی سارتر عزیزم(:
      

        | کتاب مغازه‌ی خودکشی اثر ژان تولی

شروع کتاب برام جالب بود،اسم کتاب اصلا داستان را لو نمی‌داد و من منتظر یه داستان دیگه‌ای بودم اما با یه چیز غیرمنتظره روبرو شدم.
نثر داستان واقعا روان بود و بنظرم غیر از محتوا نثر برای عموم افراد قابل فهم هست،پسر اون خانواده مثل یه چراغ بین اون همه تاریکی بود و با اون سن کم تونست اون خانواده‌ی افسرده را نجات بده پس بنظرم میشه اینطور نتیجه‌گیری کرد که گاهی آدم‌ها با کمترین سن میتونن کارهای بزرگی انجام بدن و بالعکس،صفحات آخر داستان از اون پایان خوب خوشحال بودم،صفحه‌ی آخر جملات را سریع‌تر می‌خوندم چون معتقد بودم اتفاق جدید و جالب دیگه‌ای قرار نیست بیوفته اما جمله‌ی آخر ضربه‌ی نهایی بود،جمله‌‌ی آخر یه پایان جذاب اما غمگین به من تحویل داد.
این کتاب ارزش تو یک روز تموم کردن را داشت،گاهی جملات پسر یه تلنگر به من هم بود در کل پیشنهاد میکنم بخونید🤝.

      

        | کتاب قمارباز اثر داستایوفسکی

این اولین کتابی بود که من از داستایوفسکی خوندم و بخاطر شهرت زیاد این نویسنده تصمیم گرفتم خیلی زود یکی از کتاب‌هاشو بخونم و قمارباز را شروع کردم.
شروع کتاب کمی پیچیده بود،طول کشید تا بفهمم هر شخصیت چه نسبتی با شخصیت اصلی داره،فضاسازی واقعا خوب و تحسین‌برانگیز بود،خودم را توی همون مهمانخانه تصور می‌کردم و با شخصیت‌ها برای بردن یا باختن قمار استرس می‌کشیدم،شخصیت‌پردازی هم دقیق انجام شده بود،رفتارهای هر شخصیت و موقعیت‌های متفاوتی که داشتن کاملا به خواننده نشون داده می‌شد و این کتاب یه سری نکات‌ روانشناسانه‌ داشت مثل اینکه در آخر کتاب متوجه شدیم گاهی آدم میدونه داره به سمت نابودی میره اما بازم ادامه میده درست مثل شخصیت اصلی که میدونست قمار اونو به جایی نمیرسونه اما انگار توی اون باتلاق گیر کرده بود به علاوه توی داستان ما رابطه‌ی شخصیت اصلی با پولینا را دیدیم که ترکیبی از عشق و قدرت بود.
این کتاب ضعف انسان‌ها در مقابل وسوسه را نشون میداد و بنظرم جالب و عمیق بود اما نکته اینجاست که بیشتر از حوادث باید به شخصیت‌ها،ویژگی‌ها و موقعیت‌هاشون دقت کنیم.
      

        | کتاب زایو از مصطفی رضایی 
اول از همه طرح جلد و اسم این کتاب منو جذب کرد و بعد شروع داستان نسبتا قوی بود،نثر داستان روان بود اما ارزش بالایی هم نداشت و گاهی جای دیالوگ‌ها و کلمات درست انتخاب نمیشد،فضاسازی و توصیف‌ها از آینده‌ی ایران و پیشرفت تکنولوژی درست و دقیق به خواننده نشون داده میشد،پایان داستان کلیشه‌ای و قابل پیش‌بینی بود بخاطر همین جذابیت چندانی نداشت .
اما در کل به عنوان یه کتاب در سطح معمولی قابل قبول بود و از خوندنش پشیمون نیستم.
      

        | کتاب همزاد اثر ژوزه ساراماگو
توی جامعه کتاب‌ها دو تا کتاب همزاد داریم یکی اثر داستایوفسکی و یکی اثر ساراماگو و اکثرا زمانی که اسم کتاب همزاد را میشنون اثر داستایوفسکی را به یاد میارن و بنظرم اونقدر که باید به این کتاب بها داده نشده با اینکه از نظر نثر واقعا قوی بود و حتی اگه خواننده اوایل با اکراه شروع کرده باشه نویسنده خواننده را با خودش به جلو میکشونه،محتوا واقعا جدید بود و پایان‌بندی خارق‌العاده بود،شاید نصف خوبی کتاب بخاطر پایان‌بندی قوی اون بود که کاری کرد نفس نفس بزنم و اخرش از هیجان و شوکی که بهم وارد شد تا ساعت‌ها به کتاب فکر کنم.
خلاصه خوندن این کتاب واقعا منو خوشحال کرد پیشنهاد میکنم شما هم بخونید🤝