ابتدا فقط نوعی درماندگی و خستگی است، انگار ناگهان متوجه شده باشی که از مدت‌ها پیش، از ساعت‌ها پیش، طعمه ناخوشی‌ای مکار و کرخت‌کننده شده‌ای، ناخوشی‌ای نه‌چندان دردناک و با این حال تحمل‌ناپذیر، احساس شیرین و خفه‌کننده بی‌ماهیچه و بی‌استخوان‌ بودن، کیسه‌ای گچ میان کیسه‌های گچ بودن.