زیستن، نادرترین اتفاق جهان است. بیش تر افراد فقط وجود دارند، همین.

و باز هم یک چیز، کامل و دست نخورده از میان ویرانه ها سر برآورده است. قطعه گم شده ای از پازلی پیدا کرده ام. اسمش را پایان نمیگذارم، چون این زخم هرگز تماما ترمیم نخواهد شد.

حیوانات پشت پنجره از خوک به انسان و از انسان به خوک نگاه میکردند ولی دیگر قادر به تشخصی انها از یکدیگر نبودند.

کتاب ها مرا به جاهایی میبردند که بدون آنها هرگز نمیتوانستم بروم و اعترافات افرادی را که هرگز ملاقات نکرده بودم و زندگی هایی را که هرگز شاهد آنها نبودم ام به اشتراک میگذاشتند. احساساتی که هرگز نمیتوانستم لمس کنم و اتفاق هایی که نمیتوانستم تجربه کنم همه در کتاب ها پیدا میشد. آن ها در ذات خود با فیلم ها و سریال ها کاملا تفاوت داشتند.

شبیه دیگران بودن یعنی چه؟ وقتی همه ادمها با یکدیگر فرق دارند، باید شبیه چه کسی باشم؟