#آنیما تشخص ظرفیت یک #مرد در زمینه برقراری ارتباط با خود درونی‌اش، با قلمرو درونی روانی خودش، و با ضمیر ناخوداگاه خودش به شمار می‌آید. نکته جالب این است که آنیما مرد را از ارتباطات انسانی دور می‌کند. وقتی تکامل روانی ما به سطح معینی می‌رسد، بین ارتباط داشتن ما با دنیای انسانی و شخصی‌مان برخورد مرگباری پیش می‌آید_ و این برخورد، محک و آزمون آگاهی ماست.

آی زندگانی تورا هیچ حالیم نشد. از کجا آمدم؟ کجا می‌روم؟ کجا هستم؟ کجا بودم؟ چی بودم؟ چی هستم؟ آی زندگانی! همیشه پیش چشمم در حجاب بوده‌ای.

بزرگترین حُسن زن همین است که می‌تواند مرد را به شوق درآورد، و بزرگترین عیب زن این است که می‌تواند مرد را به بیزاری بکشاند؛ زن است دیگر!

یک حس غریب او را بر آتش میداشت؛ گرفتار در وسوسه‌ای جانکاه!

که او لب ناگشوده خود فریاد بود...