تا حالا از دازای کتاب نخونده بودم؛ اما تعریفش رو خیلی شنیده بودم. نمی‌دونستم قلمش تا حدودی مثل هدایت می‌مونه و این منو شگفت زده کرد. جمله‌های عمیق و دردناکی داشت. این کتاب، باعث شد به ادبیات ژاپن علاقمند بشم...‌ امیدوارم باقی آثار این نویسنده به تلخی و زیبایی این اثر باشه.
«فاسد بودن تنها راه بقاست!»  
-اوسامو دازای