اما نمی شود؛ نمی شود که با چیزی که به آن اعتقاد نداری کنار بیایی و باز هم کَسی باشی. آبرومند باشی. شریف باشی. چیزی باشی. می فهمی؟ حالا برو به کارهای روز جمعه ات بِرِس!

دیگر نمی گویم که «ما تا زنده ییم خسته نخواهیم شد»، بل میگویم: ما هرگز خسته نخواهیم ماند.

هرگز انتظار ندارم مرا همان قدر دوست داشته باشی که دوستت دارم. این توقعی ست غیر منصفانه . من باید عاشق تو باشم در حد ممکنِ عشق ، و آرزومندِآن باشم که مرا بخواهی ـ هر قدر که می خواهی.