مجلس عوام گر چه مسجد را گروهی با تجمل ساختند اهل دل میخانه را هم با تـوکل سـاخـتند روز خلقـت در گل ما شـوق دیدار تو بود از همان آغاز ما را کم تحـمـل سـاختند

هر چند که هــرگز نرسیدم به وصـالت عمری که حرام تو شد ای عشق حلالت؛

مـرا مـحـتـاج این و آن کردی ،مـلالی نیـسـت تو هم محتاج خواهی شد ،جهان دار مکافات است

به چنگ آورده ام گیسوی معشوق خیالی را خدا ما را نگیرد نعمــت آشـــفته حالی را