رفاقت حسن های با استعداد اولین کسی که تو جبهه حسن مقدم را کشف کرد، حسن باقری بود.آن زمان ها حسن مقدم جوان لاغر و ریز نقشی بود که توی چندماهی که داخل آبادان در محاصره بودند و بعدش، توی سوسنگرد و دهلاویه، فقط با خمپاره کار کرده بود.هرچند که کار با مین و این ها را بلد بود ولی کشیده شده بود سمت ادوات... طرحی که به عنوان یه خمپاره چی ساده روی کاغذ نوشته بود و دست حسن باقری داده بود باعث شد که با درخواست حسن باقری و دستور محسن رضایی بشه فرمانده ی پشتیبانی کننده آتش های خمپاره سپاه. همین حمایت های باقری بود که حسن مقدم را بعد از شهادت باقری تا سنگر شهادتش کشانده بود و اشک هایی که توی تمام عمرش به ندرت کسی دیده بود، می آمدند روی صورتش و مدام می گفت: بعد از حسن باقری ، ما یتیم شدیم... پ. ن: جهت شرکت در مسابقه کتابخوانی با محوریت کتاب مردی با آرزوهای دوربرد به ادمین پیام دهید.

می نشست درس خواندنم را تماشا میکرد. دوست داشتیم همهی لحظه ها کنار هم باشیم نه برای اینکه حرف بزنیم، سکوتش راهم دوست داشتیم

شاید هیچ باقیات صالحاتی بهتر از فرزند صالح برای انسان نباشد

وای به حال کسانی که سال ها عبادت کرده اند اما حق الناس را مراعات نکردند

خدارو شکر کن که بیت المال بر گردن نداری وگرنه باید رضایت تمام مردم ایران را کسب می کردی!