کتاب قلعه حیوانات کتابی بود که خیلی وقت بود می‌خواستم شروعش کنم ولی به تعویق می‌انداختم. 
بالاخره خوندمش و از خوندنش خیلی خوشحالم  واقعا داستان خیلی عمیقی داشت. 
داستان کتاب به خوبی فساد داخل سیاست  رو نشونمون می‌داد، 
همه به امید  حرف های میجر پیر  و بیرون کردن  جونز  انقلاب کردن و موفق هم شدن ، می‌خواستن به خوشی زندگی کنن و قرار بود رفاه برقرار بشه ، اما سنوبال بیرون انداخته شد و ناپلئون و خوک‌ها خیلی سریع رفتارشون تغییر کرد، به وعده ها عمل نشد و به جز خوک ها همه مثل قبل زندگی می‌کردن،  همه گرسنه بودن ولی فکر می‌کردن یا می‌خواستن اینطوری فکر کنن که برای خودشون زندگی می‌کنن و دیگه نیاز نیست که نگران بشر باشن. و زورگویی های آدم ها رو تحمل کنن
 دیگه هفت فرمان مثل قبل نبود و اهمیتی هم نداشت چون سکوئیلر به خوبی اون ها رو متقاعد می‌کرد. 
و دیگه فرقی بین خوک ها و انسان نبود. 
و خلاصه کتاب  پر مفهومی بود. 

      

        تا حالا زندگی رو از دیدگاه یک سرخپوست ندیده بودم 
ترجمه راحتی داشت و روان بود 
اولش فکر می کردم با یک کتاب طنز روبه‌رو باشم ولی بعدش خیلی غمگینم کرد 
درمورد یک پسر سرخپوست به اسم جونیور که با مشکلات جسمانی زیادی به دنیا اومده و یک پدرومادر الکلی و یک خواهر منزوی داره که میخواد به مدرسه سفیدپوست ها بره و آینده اش رو با دستای خودش بسازه و از اون مدرسه پر مشکل خودش بیرون بره  و سر همین موضوع به مصبیبت هایی برخورد می کنه