گویا از سرشان هم زیاد بودید، مگر می شود عالم و هستی تحت فرمان شما باشد و طوری عمل کنند که بفرمایی: ای کاش مرگ من فرا برسد که فرا خواهد رسید و میان من و شماجدایی بیفتد که من از همراهی با شما بیزارم هیچ دینی نیست که شما را جمع کند؟ آیا در وجودتان غیرتی نیست که شما را به خشم بیاورد وقتی شنیدید که دشمن سرزمینهای شما را یکی یکی میگیرد و به شما حمله میکند و هجوم می آورد؟ آیا این شگفت آور نیست که معاویه مُشتی مردم بی سروپا و سفله را فرا می خواند و آنها اجابتش میکنند بی آنکه به آنها مالی بخشیده باشد یا هزینه ای به آنها داده ،باشد و آنها را در هر سال يك يا دو یا سه بار به هر جا که بخواهد میفرستد و من شما را که مردمی شریف و خردمندید و بقایای مردم دیندار هستید فرا می خوانم، اما شما در خانه های خود مینشینید و از دور من متفرق میشوید و از فرمان من سرپیچی کرده و با من مخالفت میکنید؟

ایمان به جز از عشق علی پایه ندارد اميرالمؤمنین (ع) فرمود: «ابو مریم من همان دوست توام که می شناسی، ولی گرفتار خبیث ترین مردم روی زمین شده ام آنها را به کاری فرامی خوانم، اما آنها از من تبعیت نمیکنند و زمانی که به میل آنها رفتار میکنم از اطراف من متفرق میشوند و مرا تنها میگذارند.

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایته علي ابن ابي طالب و اولاده المعصومين صلواه الله عليهم اجمعين. ابو فاخته میگوید نزد علی (ع) نشسته بودم که مردی که بود تازه از سفر رسیده است آمد و گفت: «یا امیرالمؤمنین! من از شهری پیش تو آمده ام که هیچ کس در آنجا تو را دوست ندارد.» حضرت :پرسید: «از کجا آمده ای؟» گفت: «از «بصره» حضرت فرمود: «اگر آنها می توانستند مرا دوست بدارند دوست میداشتند. من و شیعیانم در عهد و پیمان خداییم تا روز قیامت نه يك نفر بر تعداد ما افزوده میشود و نه يك نفر کم میشود