و اینطور بود که کتاب ما غیر ممکنیم خلق شد... 
ما غیر ممکنیم. چرا؟ چون بر اساس یک احتمال ضعیف بوجود آمده ایم، رشد کرده ایم، در هر مرحله در دوراهی مانده ایم، تصمیم گرفته ایم و در هم پوشانی تصمیم های گرفته شده یا نشده ی ما و اطرافیانمان  جهانی نو خلق کرده ایم. . طبق نظریه ی گربه ی شرودینگر وقتی گربه ای در جعبه داشته باشیم و به جعبه شلیک کنیم احتمال آنکه گربه زخمی شود قابله محاسبه است. وزخمی شدن یا نشدنِ آن میتواند بر احتمال شلیکِ بعدی اثر بگذارد. بدین ترتیب دومینویی از تاثیرات انتخاب های ما بر جهانی که خلق میکنیم ایجاد میشود. 

داستان باهوایِ نمناک و رازآلوده قلعه ی پرتغالی ها در جزیره ی هرمز شروع میشود. چند زوج گردشگر  بخاطر باران شدید بیرون اینجا پناه گرفته اند. و از قضا هر یک قصه ای دارند . گلوله از یک شش لول قدیمی به سمت جعبه ی گربه که در سرداب کنار شخصیت هاست شلیک میشود و.... بله گربه زخمی میشود و براساس احتمالات کوانتومی،  احتمال انکه شخصیت های پناه گرفته در قلعه  با یک پیرمرد سفید مویِ چندهزارساله هم مکان باشند صفر نیست. هم چنین احتمال آنکه از زمانِ پس از حمله ی پرتغالی ها، یک دختر محلی ،یک سرباز پرتغالی و یک پسر سیاه محلی  با زوج های نگرانِ ما در سرداب ملاقات کنند  صفر نیست. احتمال اینکه یکی از  شخصیت های داستان خودش را در یک موقعیت زمان و مکان دیگر ملاقات کند....و البته خیلی احتمالات دیگر که توی کتاب باید پی اش را بگیرید. 
سبک اثر
در طیف سبک های رمان" ماغیرممکنیم" به سبک فانتزی نزدیک می شود و در فضای پست مدرن دسته بندی می شود. ایده ی اصلی رمان به جهان های موازی اشاره دارد .هر یک از شخصیت های منحصر در داستان با چالش های ویژه ای روبروست و بر اساس تصمیماتی که میگیرد یا نمیگیرد  دنیای جدیدی را خلق میکند. داستان معمایی و پازل گونه پیش میرود. سبک مدرن دارد. و گاه مخاطب را وادار میکند به عقب برگردد  تا  تکه های قبلی پازل را  در ذهنش بازچینی کند. نثر داستان تلخ و شیرین است. از طنز بهره گرفته شده و شخصیت ها به غایت عمیق و بی پرده به تصویر کشیده شده اند. زبان خاصِ نویسنده بر کشش داستان افزوده است. ماجراها طوری طراحی شده اند که مخاطب مرتب نهیب میخورد و با پیشروی در داستان فلسفه ای نوبه نو در ذهن مخاطب خلق میکند. در قسمتهایی از داستان راوی، شخصیت ها هستند که به نوبت خود را باچالش های بیرونی و پیچیدگی های درونیشان به مخاطب عرضه میکنند. آنچه مخاطب را به خواندن ترغیب میکند و البته گاهی دچار چالش برای پیشروی در داستان میکند، تعدد راوی و شیطنت های راویِ دانای کل است. راوی دانای کل زبان قضاوتگر و مخصوصی دارد. و در ادامه ی داستان با ورود راوی به قصه، سبک داستان به فراداستان نزدیک میشود. هم چنین شخصیت پیرمرد بعنوان فردی که براین جهان ها تسلط دارد یک زیرلایه ی دینی و بازآفرینیِ تاریخی به اثر بخشیده است.  بدین ترتیب درون مایه ی داستان به کلی از داستان های مشابه با فضاهای جهان موازی جدا میشود.  
ماغیرممکنیم با استفاده ی تکنیکی از عناصر داستانی و داستان مدرن، از جمله  تعدد راوی، زبان قصه گوییِ متفاوت،راوی قضاوتگر، روایت شیطنت گونه، خرده روایتها ،شخصیت های منحصر(آشنا و در عین حال عجیب)،زیرلایه ی بازآفرینی دینی، فراداستان، روایت موازی و.... جهانی تازه و  شگفت انگیز خلق کرده است که میتواند مخاطب را یکسره مسحور پیچیدگی و جذابیت خودش کند. 
کتاب سیصد و بیت و هشت صفحه دارد. طراحی جلد مرتبط با نظریه ی شرودینگر و فرمولهای مکانیک کوانتومی است. سبکیِ جنس برگه ها و ویراستاریِ حرفه ای به خوش خوان بودن اثر کمک کرده است. 


قسمتی از اثر
"منوچهربا شانه ها و موهای کاملا خیس از جیب پیراهن سفیدس جعبه ای بیرون میآورد.سیگار گروخا را، که دوست تازه به دوران رسیده اش از کانادا برایش سوغات آورده، یا اطواری فخر فروشانه، روشن میکند. و گوشه ی لبش را میگذارد. نظرش شانس زندگی آدم ها را زیرو رو میکند و این دوستش از قضا در تورم اقتصلدی چند سا لپیش سرمایخ ی اندکی چندبرابر شده و با ماتحت رفته توی عسل. حالاکه کانادا نشین شده دبیش تر ور برداشته. فکر میکند یکی از همین روزها باید بنشاندش سرجاش.این افکار از ذهنش رد میشود. جریانی درونی که به طرزس نامحسوس ریشه اش را میپوساند و همه اش از یک پاکت سیگار شروع  میشود که او هیچ وقت نمیتواند داشته باشد، مگرانکه رفیق کلک و چشم و دل سیرش دست و دلبازی کند.رقت بار است آدم این طور چشمش به داشته های دیگران باشد."

درباره ی نویسنده
مطهره شیرانی دانش آموخته ی فیزیک دانشگاه اصفهان و کارشناس ارشد این رشته است. پانزده سال نوشتن او را کم کم به سبک ویژه اش نزدیک کرده است. سبکِ توصیفی و زبانی اش، امضای اوست. موضوعاتی که به آن ها میپردازد اغلب یک زیر لایه ی پنهان دینی دارند ولی قلمش به سبک مدرن میرود. نوشته هایش سرشار از خلاقیت و تازگی و تکنیک های نوی رمان نویسی اند. او هر بار عمیقی نو به داستان هایش میدهد. رمان شنبه ی عزیز پیش از این از او چاپ شده در چند مجموعه روایت و داستان کوتاه  دارد. در سبک فانتزی یکی دو رمان آماده ی چاپ دیگر هم دارد. 



سمانه زاهدی مهرهزارو چهارصد و سه
      

        قصه ی تعلق های بشری
صید درخت درباره ی تعلق و پیوستگی نوع بشر است به خود، به طبیعت  یا نیرویی بزرگ تر در درون. صید درخت داستان یکی از دختران روستاست به نام ارغوان. او از زمان تولد تا زمانِ رمان که هجده سالگیِ اوست از ارتباط با اهالی روستا منزوی بوده است. حالا پدرش را هم گم کرده و روز به روز منزوی تر می شود. ارغوان بخش زیادی از ارتباطش با آدمها را از دست داده است. اهالی ده سعی می کنند تعلق آخر یعنی خواهرش سروناز را هم از او بگیرند...
فضای سنتی سبک مدرن
 "صید درخت" یک رمان دلنشین در فضای سنتی ولی به سبک مدرن است . سنتی بودن در درون مایه ی داستان است که به سنت های الهی و توحید بازگشت هایی دارد. سبک داستان رئالیسم جادویی است چنانچه  داستان بر لبه ی مرز تخیل و واقعیت حرکت میکند و هیچ کس در داستان از حرف زدن یک درخت تعجب نمیکند. ارغوان با باد و گوزن و درخت حرف میزند. چه بسا او را به خیر و ارتباط با آدمها تشویق میکنند. 
درباره ی ارغوان، با ارغوان، در ارغوان
این رمان سه بخش دارد. دفتر اول  شامل خرده روایتهایی از زبان اهالی روستاست. یک به یک قصه را از زبان خودشان تعریف میکنند. قصه ی خودشان را و قصه ی ارغوان را ونسبت شان را با او. این بخش شامل شصت و هفت روایت کوتاه از زبان اهالی  است. هر روایت بصورت کامل، قصه ای مجزاست و شخصیت های فرعی در طول رمان دچار تحول می شوند. به بعضی از شخصیت ها نظیر خاله حوا ،شکارچی ، صدری بیشتر پرداخته شده و بعضی از شخصیت ها خیلی کوتاه تر مسیر تحولی را طی می کنند. اما همه ی خرده روایتها در یک جای داستان  به هم میرسند و یک اتفاق واحد را رقم میزنند. انگار همه ی آنها یک اتفاق اند.شخصیتها شامل اهالی اشیا و حیوانات و گیاهان می شوند . که همه ی آنها سیر تحولیِ مشابهی را دارند و انگار در اصل یکی هستند و یکی بوده اند. نویسنده ازین طریق مفهوم توحید را در داستان مرتب تکرار میکند. 
در دفتر دوم با عنوان "در ارغوان" آنچه درون او و در مکالمه ی ارغوان با دیگران،  بصورت دیالوگ آورده شده
دفتر سوم با عنوان" با ارغوان "شامل هشتک هایی است که در طول داستان بصورت برجسته تایپ شده است. در این بخش راوی دانای کل است. والبته مخاطب تصمیم می گیرد راوی چه کسی باشد؟خدا ؟طبیعت؟ یا هر نیروی دیگری که به همه چیز قصه آگاه است. و اصلن قصه ی ارغوان و همه ی قصه های عالم را از ابتدا او روایت کرده است. 

این رمان سیصد و سی و هشت صفحه ای زبان روان و ساده ای دارد ولی در انتخاب لغات نهایت دقت بکاربرده شده.  داستان پر از نماد و استعاره است. داستان  بازآفرینی قصه های دینی از جمله پیامبران الهی است. و البته این طعنه ها جزو زیرلایه های عمیق داستان است و برای مخاطب خاص طراحی شده اند.