در جذبه ای که حاصل زیبایی شب است رؤیای دوردست تو نزدیک می شود بوی تو موج می زند آنجا، به روی آب چشم تو می درخشد و تاریک می شود

گاه میگوید که : کو، آخر چه شد آن نگاه مست و افسونکار تو؟ دیگر آن لبخند شادی بخش و گرم نیست پیدا بر لب تبدار تو من پریشان دیده میدوزم بر او بی صدا نالم که : اینست آنچه هست خود نمیدانم که اندوهم ز چیست زیر لب گویم: چه خوش رفتم ز دست

آری آغاز دوست داشتن است گرچه پایان راه نا پیداست من به پایان دگر نیندیشم که همین دوست داشتن زیباست

بخش مهمی از خود آگاهی ناشی از آگاهی از خودمان در دوره هایی است که جدا از دیگران سپری میکنیم.