ذهن نویسنده بسیار پراکنده است و هنگام خواندن احساس عدم تمرکز می‌کنید، یعنی فکر می‌کنید خودتون جمله رو به خاطر حواس‌پرتی متوجه نشدید، ولی وقتی برمیگردید و دوباره جمله رو می‌خونید ، می‌بینید که نه شما مشکلی نداشتید بلکه نویسنده بسیار غیر منسجم ‌ و بی‌محتوا صحبت کرده. اکثر داستان‌ها بی‌معنی هستند، انگار که خیلی خیلی شخصی نوشته شدند و اصلا لازم نبوده که کس دیگه‌ای جز خود نویسنده منظورش رو بفهمه. وقتی شروع به خواندن می‌کنید به دلیل قلم صمیمی و خودمونی که داره حس می‌کنید که دارید یک متن دلنشین رو می‌خونید ولی بعد وسط متن متوجه می‌شید که درواقع قرار نیست با هیچ چیزی روبه‌رو بشید.
      

        از نظر من یکی از بهترین کتاب‌های یالوم بود. نکاتی که داخل کتاب در مورد مرگ گفته می‌شود با اینکه کوتاه است ولی بسیار تاثیرگزار و تامل برانگیز است پذیرش انسان رو نسبت به مرگ بیشتر می‌کند. همچنین تصویر دقیقی از گروه درمانی ، نحوه‌ی ‌ اجرا و عملکرد آن برای خواننده می‌سازد.
      

        كتابي كه اگر در بازه‌ی سنی ۱۸ سالگی و نوجوانی خوانده شود بسیار تاثیر گزار است و می‌تواند روی ساختن ارزش‌هایمان در آن بازه‌ی سنی تاثیر مهم و مثبتی داشته باشد. چون من دیر شروعش کردم آنقدر برایم تاثیرگزار نبود، با این حال داستان گیرا و روان است و قطعا ارزش خواندن دارد.