بعد از این همه سال، یک چیز هنوز تغییر نکرده بود : هنوز هم به سوی خطر فریفته می شدم.

وقتی بچه بودم، لیونل، پسر خوانده دوروثی، یکی از لیوان های آشپزخانه را شکست. او همه ی خرده شیشه ها را جمع کرد. جز یکی و گفت اگر شهامتش را دارم، آن تکه شیشه را لیس بزنم. به گمانم که عاشق پچ شدن، کمی به لیس زدن همان تکه شیشه شباهت داشت.