مشکل این است که فراگیر بودن فناوری و بازاریابی گسترده، توقعات خیلی‌ها را از خودشان به هم ریخته است. کثرت استثناها باعث می‌شود که مردم احساس بدتری درباره‌ی خودشان داشته باشند. باعث می‌شود احساس کنند که باید پررنگ‌تر، رادیکال‌تر و خودرای‌تر باشند تا دیده شوند یا حتی ارزشی داشته باشند.

رهایی از دغدغه یعنی با ترسناک‌ترین و دشوارترین چالش های زندگی روبه‌رو شوید و باوجود این به کارتان ادامه دهید.

و باید دانست که گاه بی‌خبری، آنجا که ژرف‌ترین تدبیرها عقیم می‌ماند، به کارمان می‌آید و همین می‌باید به ما بیاموزد که خدایی هست که به مقاصد خام و ناتراشیده‌مان شکل می‌دهد.

اگر کسی را دیدید که تراکت پخش می‌کند، لطفی که می‌توانید در حقش بکنید این است که یکی از تراکت‌هایش را بگیرید، چون با تمام شدن آن ها مرخص می‌شود.

《اگر حواست جمع باشد، چه فقیر باشی و چه پولدار، می‌توانی یک جور زندگی کنی. فقیر هم که باشی، می‌توانی کتاب ها و افکار خودت را داشته باشی. فقط باید به خودت بگویی "من این‌جا یک مرد آزادم"...》 _با انگشت به پیشانی‌ اش زد _ 《... و دیگر مشکلی نخواهی داشت.》